Жазылып қойса адам пешенесі,
Сыбырлап самал жел еседі осы.
Жалғаған, Кеше, Бүгін, Келер күнді,
Ғажап қой Саңғыл Баба кесенесі!
Шың жетпес Шыңғысханның замандасы
Жошының төбе биі , жан жолдасы
Келіпті Қаратаудың қойнауына,
Алланың добы болса адам басы.
Әулие-әнбиелер бар қасында,
Дүрліккен Дәуірлердің арқасында.
Жатыр ол Қаратауды қаптай қонған
Қара орман қоңыраттың ортасында.
Тәуелсіздік болса да балғын бала,
Біз бүгін жолға түстік даңғыл жаңа.
Тіршілік көш-керуен түзеткендей,
Қолдай бер, құдіреті күшті Саңғыл баба!
Жарылқасын Боранбай, Қазақстан жазушылар және журналистер одағының мүшесі:
Саңғылдар сайты 